Όταν γινόμαστε γονείς έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλές δυσκολίες. Μια από αυτές, είναι να καταλάβουμε πότε το παιδί μας πεινάει και πότε χόρτασε.
Γεννιόμαστε με το σύστημα της πείνας και του κορεσμού, δηλαδή ο εγκέφαλός μας μπορεί να αναγνωρίζει πότε πεινάει, έτσι ώστε να αναζητήσει τροφή και πότε να σταματήσει να τρώει, επειδή χόρτασε. Το σύστημα αυτό είναι απόλυτα ρυθμισμένο στα βρέφη, που θηλάζουν ή τρώνε όσο θέλουν και όποτε θέλουν. Μπορεί να διατηρηθεί και σε ένα παιδί καθώς μεγαλώνει, με την προυπόθεση ότι ο φροντιστής του δεν το πίεζει να φάει.
Υπάρχουν διάφορα σημάδια, ανάλογα με την ηλικία του παιδιού, που δείχνουν πότε ένα παιδί πεινάει ή χόρτασε. Ένα βρέφος μπορεί να ανοιγοκλείνει το στόμα του ή να κλαίει όταν πεινάει. Αντίθετα, όταν χορτάσει μπορεί να κλείνει το στόμα του ή να γυρνάει το κεφάλι του από την άλλη πλευρά. Ένα μεγαλύτερο παιδί, αρχίζει να εκφράζει την πείνα και τον κορεσμό λεκτικά, λέγοντας τη λέξη πεινάω ή χόρτασα ή χρησιμοποιώντας εκφράσεις όπως "η κοιλιά μου γουργουρίζει".
Πολλές φορές όμως, ένα παιδί μπορεί να λέει ότι πεινάει επειδή βαριέται ή είναι στενοχωρημένο και να λέει ότι χόρτασε επειδή θέλει να πάει να παίξει ή να δει τηλεόραση. Οπότε η πείνα καθορίζεται κάποιες φορές από τα συναισθήματα μας.
Εμείς οι γονείς, μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί μας να αναγνωρίζει την πείνα και τον κορεσμό, να ακούει το σώμα και να μην "τρώει" τα συναισθήματα του!
Εκτύπωσε τα μπαλονιά και ρώτησε το: Αν η κοιλιά σου ήταν μπαλόνι τι χρώμα θα είχε;
Δεν πρέπει να ξεχνάμε: Το αίσθημα της πείνας είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό. Το "κλειδί" για μια καλή σχέση με το φαγητό είναι να είμαστε σε «επικοινωνία» με το σώμα μας.
Με αυτό τον τρόπο, γνωρίζουμε πότε και πόσο πεινάμε πραγματικά και πότε να σταματήσουμε να τρώμε, όταν δηλαδή φτάσουμε σε κορεσμού.
Comments